تو که با برف زمستون اومدی یک شبه رفتی همه حرفامو شنیدی اما حرفاتو نگفتی منم اینجا تک و تنها واسه فردی تو موندم توی صحرا و بیابون همه جا اسمتو خوندم تو همونی تو همونی تو همونی که می تونه منو برگردونه خونه اگه بمونی من می خوام آیینه دار تو باشم گل باشی و من دست هر غریبه خار تو باشم تو که می دونی نفس من هوای تو رو میخواد تو مهربونی می دونم نسیم تو بازم میاد تو از غرور خواستنی تویی که از خود منی گلی برای دیدنی بوییدنی
رو تن دیوار خونه خزیدن پیچکای ما هنوزم پنجره بازه اما کوچه خالی از تو تو دل من با تو بودن می زنه از نو جوونه
تو همونی که می تونه منو برگردونه خونه تو همونی تو همونی تو همونی که می تونه منو برگردونه خونه ای همه خوبی تو حریم پاکی نجابتی گل اناری تو به رنگ سرخی خجالتی یاد تو مونده با تموم لحظه های خوب من من از تو دورم تو برام به غربت زیارتی تو فصل خوب بودنی شب خوش غروبمی تو نغمه های دلکش سرودنی
رو تن دیوار خونه خزیدن پیچکای ما هنوزم پنجره بازه اما کوچه خالی از تو تو دل من با تو بودن می زنه از نو جوونه
تو همونی که می تونه منو برگردونه خونه تو همونی تو همونی تو همونی که می تونه منو برگردونه خونه