اگه بیاد و بشکنه یه شب طلسم آسمون یه شعر آبی تر می گم شعری به اسم آسمون تازه گی ها حرف تو رو فقط با موجها می زنم دلم رو قابل بدونی با تو به دریا می زنم یه خاک بی خاطره ام روی زمین بدون تو جزیره ای بی عاطفه ،فقط همین بدون تو تشنه تر از این که بشم ، به بی سرابی می رسم این عطشو جا می زارم ، به آب و آبی می رسم بیا دلتو دریا کن ، به کینه پشت پا بزن بی دغدغه دریا رو، با اسم کوچیک صدا بزن بگو چرا نمی رسیم ما به زلال آرزو چرا همیشه می شکنن پنجره های روبرو چرا نگه نمی دارن حرمت آئینه ها رو دریا چرا نمی ریزه از دلاشون کینه ها رو
