بگو این ترانه الان تورو یاد کی میاره
عصر بارونی تهران تورو یاد کی میاره
بگو یاد کی میوفتی وقتی زخماتو میبینی
واسه تجدیدی لبخند روبروی کی میشینی
هر عطر لذت یه زخم کهنه ست واسه هر خاطره امضاست
هر شعر خنده ای عمیق و سرخه مثل تمدید یه رویاست
هر حرف فرصتی دوباره واسه گفتن یه حس تازه ست
هر پلک فصل عاشقونه ای از یه خیال بی اجازه ست
ساعتایی که کسی نیست وقتی که کلافه میشی
وقتی با یه بغض دلتنگ راهی یه کافه میشی
نوبت خاطره بازی بگو یاد چی میوفتی
وقتی رویاتو میسازی بگو یاد کی میوفتی
واسه گریه واسه خنده آخرین بهانه چی بود
فصل زندگیت آیا فصل عاشقانه ای بود
توو کدوم کوچه بن بست خنده هاتو جا گذاشتی
پشت پلکات چرا خیسن اگه غصه ای نداشتی
هر عطر لذت یه زخم کهنه ست واسه هر خاطره امضاست
هر شعر خنده ای عمیق و سرخه مثل تمدید یه رویاست
هر حرف فرصتی دوباره واسه گفتن یه حس تازه ست
هر پلک فصل عاشقونه ای از یه خیال بی اجازه ست
ساعتایی که کسی نیست وقتی که کلافه میشی
وقتی با یه بغض دلتنگ راهی یه کافه میشی
نوبت خاطره بازی بگو یاد چی میوفتی
وقتی رویاتو میسازی بگو یاد کی میوفتی
