Lyrics of KHAZAN Vigen

چو نسیم خزان بوزید
گل و سبزه و لاله گذشت
دگر از سر گلشن و دشت
پرندۀ بهاری
خموش و دل شکسته
در آشیان نشسته


چو شاخه های پر گل می لرزد
گل میریزد ، ز باد سرد پاییز
به گلشن غم انگیز


چو اشک تیره بختان
ز شاخه درختان
فتاده برگ لرزان

تو امید و قرار منی
تو مه شب تار منی
تو همیشه بهار منی
در آن خزان زیبا
من و تو مست و شیدا
کنار هم نشستیم


نسیم مهرگانی گل میریخت بر گیسویت
شکسته رونق گل
دگر ز رنگ و بویت
خزان رسیده بر دشت
بهار و سبزه بگذشت
بهار من کجایی
بهار (رویای)من کجایی