خیابون سر زده از برگای پاییز خودش خالی دلش از غسه لبریز یه راه آشنای روبه خونه به همراه عزیزو مهربونه زمستونا که خیس زیر بارون به چشم انداز غم گین خیابون تو یه نجوای عاشقان نیست دلش خوه همیشه از زمستون تو پاییز تو تنش لبس زرد برگ زمستون تو سرش جای بارون تگرگه تو برفا میخونه یا کلاغ اما اون توفکش جای بارون تگرگه
خیابون سر زده از برگای پاییز خودش خالی دلش از غسه لبریز یه راه آشنای روبه خونه به همراه عزیزو مهربونه شبای قدری که تو خواب نازی خیابون خالی و تنها بیداره نه گنجشک و نه پرستویونه آب نه شب هاش داره یک ستاره تو سرما خیا بون همیشه بی قراره تو فکر رسیدن بهاره امیدش همینه ناودون درختی که خشک جونه در بیاره
تو سرما خیا بون همیشه بی قراره تو فکر رسیدن بهاره امیدش همینه ناودون درختی که خشک جونه در بیاره
خیابون سر زده از برگای پاییز خودش خالی دلش از غسه لبریز یه راه آشنای روبه خونه به همراه عزیزو مهربونه
زمستونا که خیس زیر بارون به چشم انداز غم گین خیابون تو یه نجوای عاشقان نیست دلش خوه همیشه از زمستون
