با دلی آشنا مشو اگر شدی جدا مشو تویی که از محبتی نشان نداری خبر ز حال دل شکستگان نداری مرا تو سرزنش مکن این همه خودستا مشو تویی که رنگ دوستی به جان نداری دلی به سینه پاک و مهربان نداری
تو هستی به هوا و هوس تو که رنگ و ریایی و بس صفای دل گمان نداری به غروب و به بی خبری ز شکسته دلان گذری تویی که آتش غمی به جان نداری خبر ز حال دل شکستگان نداری
نازتو از میان بردار روزی که برگ پیری باهم جان شو که زندگی بر جسمت این جلوه تا ابد نگذارد
تو هستی به هوا و هوس تو که رنگ و ریایی و بس صفای دل گمان نداری به غروب و به بی خبری ز شکسته دلان گذری تویی که آتش غمی به جان نداری خبر ز حال دل شکستگان نداری با دلی آشنا مشو اگر شدی جدا مشو تویی که از محبتی نشان نداری خبر ز حال دل شکستگان نداری