لالا لالا گــــل زیــــره ، بابات دست هاش به زنجیره مـی گه هـرگـز نگو دیره کـه هـر روز ، روز تـقـدیـره لالا لالا گــــل گـنـدم چـی اومد بر سر مـردم مــیـون آتـش افـتـادیــم ، شـدیم از روی دنـیـا گم لالا لالا بـــد آوردیــم ، بـه نـام زنـدگــی مردیم خیانت شـکـل یاری شد ؛ ز یاران پشـت پـا خوردیم لالا لالا گــــل لالـــه ، حــریـم عـشـــق پاماله سیاهی رنگ هر سفره سر هفت سین هر ساله لالا لالا گــــل زیــــره ، بابات دست هاش به زنجیره مـی گه هـرگـز نگو دیره کـه هـر روز ، روز تـقـدیـره
به نـام عــشــق و آزادی ، غم این خلق می خوردند ولـی با دسـت خـود ما را بـه قـربـانـگاه مـی بـردند کجایند آن همه دلـســوز در ایـن هـنــگامه مـاتــم که رفـتـند و رهـا کـردنـد مـن و ما را به حـال هـم لالا لالا گــــل مـریــم ، شـکـسـتـه حرمت آدم شـــدیـم آواره عالم ، چــرا تـشنه به خون هم لالا لالا گــــل زیــــره ، بابات دستاش به زنجیره مـی گه هـرگـز نگو دیره کـه هـر روز ، روز تـقـدیـره
رهـایـی ریــشـه ی مـا بـود ، هـمـه اندیــشـه ی مـا بـود ولـی در آن روی ســکـه تـبـر بــر ریــشـه مـا بـود گـل و گـلـدون و گـل خـونه شــده امــروز یک ویـرونه ســـر فــواره هــا خــونه ، بـبـیـن مـردن چه آسونه لالا لالا گــــل لالـــه ، حــریـم عـشـــق پا مـالـه سیاهی رنگ هر سفره ، سر هفت سین هرساله لالا لالا گــــل زیــــره ، بابات دستاش به زنجیره مـی گه هـرگـز نگو دیره کـه هـر روز روز تـقـدیـره لالا لالا گــــل زیــــره ، بابات دستاش به زنجیره مـی گه هـرگـز نگو دیره کـه هـر روز روز ، تـقـدیـره لالا لالا گــــل زیــــره ، بابات دستاش به زنجیره مـی گه هـرگـز نگو دیره کـه هـر روز ، روز تـقـدیـره
