عمریه با غم عشقت دیگه هم خونه شدم از غم عشق تو مجنونم و دیوونه شدم تویی لیلی من مجنون بی تو دربه درم بی تو آواره ی شهرمو و بی خونه شدم تویی پادشاه عشقم من شدم گدای تو تو بخواه از من عاشق من میشم فدای تو چه گناهی داره این دل لایق عشق تو نیست اونکه هر شب تا سحر از غم عشق تو گریست باورم کن باورم کن تویی که عشق منی تو چرا به عاشق دیوونه سر نمی زنی
