مهتاب . ای مونس عاشقان روشنایی آسمان . آه مهتاب... ای چراغ آسمان روشنی بخش جان کو ماهم؟... نزدت چه شبها با او در آنجا بودیم فارغ ز دنیا . لبها به لبها بودیم با یکدگر ما پیش تو تنها بودیم مفتون و شیدا غرق تماشا بودیم مهتاب . امشب که پیش توام او رفته و من مانده ام . آه افسوس... رفت و آن دوران گذشت سر نهم بر کوه و دشت از هجرش... نزدت چه شبها با اون در آنجا بودیم فارغ ز دنیا . لبها به لبها بودیم با یکدگر ما پیش تو تنها بودیم مفتون و شیدا غرق تماشا بودیم
