نگو ترانه مرده تو غربت دلامون نگو ستاره اي نيست تو خلوت شبامون نگو قناري عشق نداره حال آواز نگو پرنده هرگز نبوده اهل پرواز اگه ترانه هامون پر از بغض و گلايه است مرثيه عزاي گم شدن يه سايه است اگه كبوترامون پرنده هاي خستن تو كنج بي پناهي تنگ قفس نشستن هنوزم اين قناري جر تو كسي نداره شاعر بي نشونه هم نفسي نداره بزار رو ديوار شب پنجره اي بزاريم براي افطار عشق نون و دعا بياريم ما كه وضو گرفتيم براي ديدن ماه بيا ستاره ام باش در اين مجال كوتاه نگو ترانه مرده تو غربت دلامون نگو ستاره اي نيست تو خلوت شبامون نگو قناري عشق نداره حال آواز نگو پرنده هرگز نبوده اهل پرواز اگه ترانه هامون پر از بغض و گلايه است مرثيه عزاي گم شدن يه سايه است اگه كبوترامون پرنده هاي خستن تو كنج بي پناهي تنگ قفس نشستن بدون چتر حرفت هميشه بارونيم تو كوچه بي كسي بي تو يه زندونيم بزار رو ديوار شب پنجره اي بزاريم براي افطار عشق نون و دعا بياريم ما كه وضو گرفتيم براي ديدن ماه بيا ستاره ام باش در اين مجال كوتاه
