تو را باچرخش هر موج میخوانم خیالت را میان بیشزار سبز میرانم درخش ماه را در نرمه های شب می افشانم کلام عشق را میدانم کلام عشق را میخوانم
من ان موجم من ان بیشه من ان سبزم من ان ریشه من ان مهتاب افشانم من ان عشقم من اندیشه من ان موجم من ان بیشه من ان سبزم من ان ریشه من ان مهتاب افشانم من ان عشقم من اندیشه
اگر دریا نمی موجید چگونه صخره میسایید چگونه سنگ گل میداد اگر باران نمیبارید من ان صخره من ان دریا من ان ابرای ابستان من ان گلدانه سبزم من ان گرمای دانستان
اگر عشق من و تو لحضه ای بی ریشه و پی بود اگر قول و قرار ما هوای خاری نی بود چگونه روح شب خورشید تابان شد چگونه سنگ گل کرد گل شکوفان شد اگر تندیس عشق ما حباب سرد خالی بود چگونه باد طوفان شد چگونه گریه پنهان خنده عریان شد من ان گریه من ان خنده من ان تندیس باورها من ان خورشید من ان باران من ان غوغای طوفانها من ان گریه من ان خنده من ان تندیس باورها من ان خورشید من ان باران من ان غوغای طوفانها من ان موجم من ان دریا من ان موجم من ان باران
