من از سفر میام با اسب خستگی از فتح یک سراب با سایبونی از گرمای آفتاب با زخم خار و شن ، سوغات کوه راه با گلسنگی به دوش ، از دشت بی گیاه یه کوزه آب سرد ، یه سفره نون می خوام کو بسترم ؟ کجاست ؟ من از سفر میام ببین که رخت من غبار جاده هاست ببین که دست من برای من عصاست تن خسته و غریب ، تنها و در به در با حسرت پناه ، با وحشت سفر یه سقف مهربون ، یه سایه خواب می خوام نوازشم بکن من از سفر میام چه دردها از این سفر به جاست غصه بغل بغل ، با من چه گریه هاست من از سفر میام تا با تو سر کنم تو جاده های عشق با تو سفر کنم با کوله باری از حرفهای نگفتنی حرفهای تلخ تلخ اما شنفتنی یه سوسوی چراغ ، یه تکیه گاه می خوام در بر بگیر منو من از سفر میام ...
