روزا با تو زندگی رو پر از قشنگی می بینم شبا به یاد تو همش خوابای رنگی می بینم
چشم تو رنگ عسل توی چشم تو نگاه مثل شاه بیت غزل لب تو غنچه نیمه بازه و تن تو آتیش سوزنده داغ قد تو مثل سپیدار بلند دل تو نرمتر از صبح پرند نرمتر از صبح پرند نرمتر از صبح پرند
قرمزی لبای تو تو هیچ مداد رنگی نیست خودت تو آینه ها ببین رنگ که به این قشنگی نیست شاخه گل حیاط ما به آب و رنگش می نازه اما تو که خونه باشی هی پیش تو رنگ می بازه
