روزا با تو زندگی رو پر از قشنگی میبینم شبا بیاد تو همش خوابای رنگی می بینم چشم تو رنگ عسل توی چشم تو نگاه مث شاه بیت غزل لبه تو غنچه نیمه باز باغ تن تو آتیش سوزنده داغ قد تو مثل سپیدار بلند دل تو نرم تر از صبح پرند نرم تر از صبح پرند نرم تر از صبح پرند
قرمزی لبای تو تو هیچ مداد رنگی نیست خودت تو آیینه ها ببین رنگ که به این قشنگی نیست شاخه گل حیاته ما به آب و رنگش می نازه اما تو که خونه باشی هی پیش تو رنگ می بازه
