Lyrics of Mercurial fountains Hadi Pakzad
من ساکن سرزمینی که از قلمرو خدا
با دیوارای شیشه ای بلندی شده جدا
پیش از تبعید من خدا روحو از پیکرم مکید
و تو فرشته ای بودی که روحمو در تو دمید
تراشه های تبعیدی-شبها در امتداد مرز
در کمین تصاحب قلب فرشته های هرز
و من که روحم گم شده تو خواب حس میکنم بویی
گاهی تصویر مبهم از تحقق آرزویی
عطر گیاه تازه ای زیر پای برهنتو
حس میکنم اینور مرز و ارتعاش خندتو
فواره های جیوه ای که میبارن روی تنت
با وزش باد مرطوب سر میخورن رو بدنت
از پشت شیشه های مرز گاهی زل میزنی به من
فکر میکنی نقاشی ام-تصویر ذهنی یه تن
فکر میکنی من محصولی از چرخه ی طبیعتم
طوفان ساحلی گاهی تا لب مرز میارتم
تو هیچ ایده ای نداری که من خود بیگانتم
و تو آروم روحمی و من خود بیگانتم
تو هیچ ایده ای نداری که تو همه وجوهمی
سلولهای قلبمی-زیر ذره های روحمی
تو هیچ نمیدونی که تو همون منه دیوانه ای
تو برای روح خستم زیباترین پیمانه ای
و ابرها پایین میان و رو شیشه پر نم میشه
و صورتت با لبخندی از دیدم محو و کم میشه
