قصه مو با دریا گفتم دریا موجاشو خبر کرد «مرغ دریایی سفر کرد» قصه مو با ابرا گفتم بغضشون دنیا رو تر کرد «مرغ دریایی سفر کرد» اشکامو دادم به دریا موجاشو رقصنده تر کرد تن عریون صدامو که دادم به دست بارون بغض بارون در به در کرد «مرغ دریایی سفر کرد» مرغ دریایی تو بودی قصه مو نخونده رفتی شعر تاریک وداعو پرزنون خوندی و رفتی یادته کنار ساحل خوندم از دلدادگیهام گفته بودی بر میگردی ای دریغ از سادگیهام خداحافظ برای تو یه حرفه به سرمای تمام قله های پر ز برفی برای من ولی آواز مرگه صدای وحشت گل از تگرگه وداعت قصه ی پاییز و برگه خداحافظ...خداحافظ چه تلخه وداع ما کنار ساحل و دریاچه تلخه اگه میگم در انتظار می مونم می دونم بر نمی گردی...می دونم *** *** *** اگر این مرغ دریایی فقط رفتن رو میشناسه دلیلش بیوفایی نیست سکوتش پر ز احساسه فقط رفتن فقط رفتن میتونه سهم من باشه فقط دل بستن و کندن میتونه مال من باشه «خداحافظ...»
