میخوام یه تابلو بکشم وقتی میای جلو چشم چشماتو دریایی بزرگ لباتو آتیش بکشم بازی موج و رقص نور بازی چشمات میمونه تو عمق رنگ آبیا غرق شده ها نمایونه
تابلوی خیس رنگ من هواش هوای بارونه اون کیه که کنج چشات اشک میریزه شعر میخونه تو خواب ابریشم موت دستای خواهش میکشه آخ که چقدر دوست داره اون که تو تابلو گریونه
رنگ غرور خورد به چشات چشمای خوبت شده بد نگات که مهربونی داشت از مهربونی درومد نه این گناه رنگا نیست گناه این دربدره وگرنه نی نیه چشات از آهو مهربون تره فرق تو و تابلویه من فاصلشون قیامته غرور بد تو شکل من صورت تو محبته صورت تو محبته
