حافظ چو طالب آمد جامی به جان شیرین حتی یَذوق مِنهُ کاسا مِنَ الکَرامه
*عاشق شو ار نه روزی کار جهان سر آید ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی*
گر اوفتد به دستم آن میوه ِ رسیده بازآ که توبه کردیم از گفته و شنیده
روزی کرشمه‌ای کن ای یار برگزیده یاران چه چاره سازم با این دلِ رمیده
شمشاد خوش خرامش در ناز پروریده چون قطره‌های شبنم بر برگ گل چَکیده
وان رفتن خوشش بین وان گام ِ آرَمیده چون قطره‌های شبنم بر برگ گل چَکیده صد ماه رو ز رَشکش جَیب ِ قُصَب دریده
دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده
