این ترانه بوی نان نمی دهد بوی حرف دیگران نمی دهد سفره ی دلم دوباره باز شد سفره ای که بوی نان نمی دهد
کاش این زمانه زیر و رو شود روی خوش به ما نشان نمی دهد یک وجب زمین برای باغچه یک دریچه آسمان نمی دهد وسعتی به قد جای ما دو تن گر زمین دهد زمان نمی دهد فرصتی برای دوست داشتن نوبتی به عاشقان نمی دهد این ترانه بوی نان نمی دهد بوی حرف دیگران نمی دهد سفره ی دلم دوباره باز شد سفره ای که بوی نان نمی دهد
هیچکس برای تصمیم دل دست دوستی تکان نمی دهد هیچکس به غیر ناسزا تورا هدیه ای به رایگان نمی دهد جز تو هیچ میزبان مهربان نان و گل به میهمان نمی دهد پاره های این دل شکسته را گریه هم دوباره جان نمی دهد
عشق نام بی نشان از تو کس نام دیگری بدان نمی دهد خواستم که با تو درد دل کنم گریه ام ولی امان نمی دهد
کاش این زمانه زیر و رو شود روی خوش به ما نشان نمی دهد یک وجب زمین برای باغچه یک دریچه آسمان نمی دهد وسعتی به قد جای ما دو تن گر زمین دهد زمان نمی دهد فرصتی برای دوست داشتن نوبتی به عاشقان نمی دهد این ترانه بوی نان نمی دهد بوی حرف دیگران نمی دهد سفره ی دلم دوباره باز شد سفره ای که بوی نان نمی دهد
