با تو یک کوهه بلندم سر به آسمان کشیده بی تو ریگ رهگذارم کف کوچه آرمیده با تو بی نیاز و مغرور تکیه ام به حرف حقه بی تو آن نیازمندم که همیشه مستحقه
با تو شایسته ی اوجم بی تو بازیچه ی موجم با تو شایسته ی اوجم بی تو بازیچه ی موجم
بی تو یأسم با تو امید بی تو ظلمت با تو خورشید با تو برکت زمینم بی تو خاک سرنشینم با تو همجنس سپیده بی تو زخم آب د یده
با تو شایسته ی اوجم بی تو بازیچه ی موجم با تو شایسته ی اوجم بی تو بازیچه ی موجم
با تو یک طلوع خوبم بی تو غربته غروبم با تو سر چشمه ی نورم بی تو از روشنی دورم بی تو وحشت سکوتم با تو سیر ملکوتم بی تو آلوده به زشتی با تو آیاته بهشتی
با تو شایسته ی اوجم بی تو بازیچه ی موجم با تو شایسته ی اوجم بی تو بازیچه ی موجم
بی تو یأسم با تو امید بی تو ظلمت با تو خورشید با تو برکت زمینم بی تو خاک سرنشینم با تو همجنس سپیده بی تو زخم آب د یده
با تو شایسته ی اوجم بی تو بازیچه ی موجم با تو شایسته ی اوجم بی تو بازیچه ی موجم
با تو یک طلوع خوبم بی تو غربته غروبم با تو سر چشمه ی نورم بی تو از روشنی دورم بی تو وحشت سکوتم با تو سیر ملکوتم بی تو آلوده به زشتی با تو آیاته بهشتی
با تو شایسته ی اوجم بی تو بازیچه ی موجم با تو شایسته ی اوجم بی تو بازیچه ی موجم با تو شایسته ی اوجم بی تو بازیچه ی موجم با تو شایسته ی اوجم بی تو بازیچه ی موجم