اون کی بود از پنجره ، حرف منو نشنید و رفت به صدای گریه هام ، بی صدا خندید و رفت اون کی بود که رو دیوار ، رو عکس هر پرنده ای با مداد قرمزش ، چند تا خط کشید و رفت اون کی بود ، اون کی بود اون کی بود ، اون کی بود
یکی هست برای من ، شبونه کابوس می سازه سایه ی طناب دار رو ، رو سر من می اندازه رو سر من می اندازه اون کی بود ، اون کی بود اون کی بود ، اون کی بود
من می دونم یکی هست من می دونم یکی هست با این الفبا دشمنه صد تا جمله می سازه صد تا جمله می سازه که فعل اون جون کندنه نه می ذاره که برم ، نه می ذاره روی پاهام وایسم می گه زود زانو بزن که زندگی نشستنه که زندگی نشستنه
یکی هست برای من ، شبونه کابوس می سازه سایه ی طناب دار رو ، رو سر من می اندازه رو سر من می اندازه اون کی بود ، اون کی بود اون کی بود ، اون کی بود اون کی بود ، اون کی بود اون کی بود ، اون کی بود اون کی بود ، اون کی بود
