پرستوها پرستوها از آشیون پریدند از رو زمین پر کشیدن به آسمون رسیدند پرستوها پرستوها از آشیون پریدند از رو زمین پر کشیدن به آسمون رسیدند
گفته بودن با کوله بار قصه بر میگردند همین یک بار بود که به قولشون وفا نکردند گفته بودن با قصه بر میگردند چرا به قولشون وفا نکردند
که پاییز اومده دوباره فصل کوچه بارون بال و پرشون بارید میون کوچه
از آسمون برگشتن و رو دستامون نشستند دوباره پر کشیدنو دلامونو شکستند
گفته بودن با کوله بار قصه بر میگردند همین یک بار بود که به قولشون وفا نکردند گفته بودن با قصه بر میگردند چرا به قولشون وفا نکردند
گفته بودن با کوله بار قصه بر میگردند همین یک بار بود که به قولشون وفا نکردند گفته بودن با قصه بر میگردند چرا به قولشون وفا نکردند
پرستوهای قصه مون بازی رو ساده بردند پروازشون یک قصه شد اونو به ما سپردند
دفتر خاطراتشون تو دست ابرها مونده کسی به جز فرشته ها اون دفتر رو نخونده
گفته بودن با کوله بار قصه بر میگردند همین یک بار بود که به قولشون وفا نکردند گفته بودن با قصه بر میگردند چرا به قولشون وفا نکردند
یک روز کسی از آسمون چشماشونو صدا کرد پرستوها رو راهیه مهمونی خدا کرد
از آسمون برگشتن و رو دستامون نشستند دوباره پر کشیدنو دلامونو شکستند
گفته بودن با کوله بار قصه بر میگردند همین یک بار بود که به قولشون وفا نکردند گفته بودن با قصه بر میگردند چرا به قولشون وفا نکردند
خداحافظ خداحافظ فرزندان سرزمین من برادران زیبایم شاهدان زمینو شهیدان پرواز نگاهتان در قاب عکسها رساترین شعر است من تنها زمزمه میکنم نامتان را و گریه میکنم وداعتان را
