صدام نکن،صدام نکن
خوابشوداشتم میدیدم
کاشکی دوباره پلکامو
روهم میذاشتم میدیدم
آه،آه،آه
نه ارغوان نه اطلسی
سفید مه گرفته بود
به رنگ ماه وآسمون
میزدبه نقره وکبود
یه سرپناه آشنا
یه سایه بون مهربون
یه جاده ی روبه افق
زیر درختای جوون
صدام نکن که آدما توخوابامهربون ترن
فقط توقاب عکساشون قشنگ ترن جوون ترن
صدام نکن که خواب من حتی کبوداگرباشه
میخوام بمونه برامن میخوام برام پدرباشه
آه،آه،آه
صدام نکن،صدام نکن
خوابشوداشتم میدیدم
کاشکی دوباره پلکامو
روهم میذاشتم میدیدم
آه،آه،آه
