چه شد اي رهزن دلها كه بي مهري چونينا ما چونين نامهرباني چونين نامهرباني چه كردم من كه رنجيدي ز بدخواهان چه بشنيدي كه با من سر گراني كه با من سر گراني تو بودي آن كه دل از من ربودي ربودي ربودي به من اي نازنين عاشق تو بودي تو بودي تو بودي تو اي نازنين نگفتي منم فدايت تو صد آفرين بر آن مهر و اين وفايت ز چشمهايت كه مي خندد به روياها رسيدم ز لبهاي گل سرخت چه قصه ها شنيدم شدم مست و پريشانت از آن چشم غزلخوان همه لذت هستي را از آن نگاه چشيدم چو كه هستم مستانه شدم عاشق تو دل به تو بستم رفتي رفتي رفتي و دل از هر دو جهان بي تو گسستم رفتي و دل از هر دو جهان بي تو گسستم
