گل طوفان زده ی ما خون تو محراب خلقه توی هر کوی و برزن ما همیشه در تو پنهون
قصه های خنجرو خوند پرنده های مهاجر نمی یارن از تو نشون گر سپیدی گل زنبق گر سپیدی گل زنبق گل یاس چرا توی هر شاخه ی تو غنچه های غم شکفته بوی غنچه هات چه خوشبو ولی افسوس که از غم شکفته
ریشه در خون داری ای گل خون به هر رگت رسیده نمی دونم نمی دونم چرا قلب تو سپیده
