ای تو پرنده که میای از سرزمین لاله ها یه شب بمون کنار من تو شهر این غریبه ها بگو برام از شهرمون از مردمای مهربون بگو شاید یادم بره غربت و درد و ناله ها
بگو برام از خونمون که تو چشام مقدسه از عطر خاک کوچمون که تو دلم یه حسرته از اون فرشته مادرم که عمری دوره از نگام از پدرم که بودنش کنار صبح برکته بگو برام از بازی و از آشتی و قهرمون از یادگاریای ما رو دیوارای شهرمون هم بازیای کودکی از پیرمرد باغبون راستی شنیدم دیگه نیست انگار که رفته آسمون
بگو هنوزم رونماست تو سفره هاش شکر خداست بگو هنوزم عطر یاس تو باغچه ها پر از صفاست بگو هنوزم میشه شد عاشق با یک شاخه گل بگو هنوزم دلی هست که توش یه جایی واسه ماست ای تو پرنده که میای از سرزمین لاله ها یه شب بمون کنار من تو شهر این غریبه ها بگو برام از شهرمون از مردمای مهربون بگو شاید یادم بره غربت و درد و ناله ها
