میدونم که برای توهم پیش اومده ، خندهات درد داشته ، درد
ورس 1 (پیشرو)
رفیق حسودی نکن به تنهایی من // وقتی تو دنیای سگی فقط کم داریم یه قبر دفتر شعرتم میشه نقاشی درد // بیا ببرمت به روزای جنجالیه من رفیقامون برق دنیارو دیدنو کور شدن // مجبورم از خودم دیگه این جمعو دور کنم خودمو خورد کنمو برم تا حال بغض // خودکارمو دربیارمو بشم تو واژه گم رو همه ی کتابای قفسه خاکه // چیزی که برام مونده یه نفس پاکه بابا بااونکه ازم دوری هستم به یادت // پسرت تازه در اومده از لجن کامل یادمه آخرین بار که سرقبرت بودم // گریه میکردمو میگفتم از درد سر و روحم وقتی رفتم از این مملکت تو زرد // چیزای زیادی دیدیدمو ذره ذره سوختم تنها ، با طرفدارایی که مثه خوده من پرغمن // بارویاهای رنگارنگی که خیلیاشون مال ما نیستو ، رپ واسه ماها شده خطر رپ پشت رپ ، یه ملیونم نمیفهمن // واسه اینکار لعنتی تو زندونم کشیدم درد مردممون دیگه به میمونم نمیخندن // اگه کل دنیا جلوشون بسوزن یه بینندن این جماعت از زندگیشون بگیرن درس // حرفای ما چرته بگی میگن شنیدم (؟) دخترا و پسرا دنبال س*ک*س و مواد // همین چیزا میکنه معنی این شعرو محال مادرپدرای فقیری که کار میکنن تا اینجوری با رویای بچه هاشون روبرو شن // مثه همه منتظر روز خوبن و کناره گرمای بخاریشون تو خونه موندن، هی منتظر خبرای رادیو نشستن // تا شاید قهرماناشون بازیو ببرن درگیر غذاشونو چایی و یه قندن // نمیخوان معنیه شب تاریکو بفهمن
کروس (پیشرو) :
اگه اومدی سرزدی به منو // خنده دیدی تو سرزمین من بدون خنده ها ظاهر لحظهاست تو نمیدونی هر دقیقه منو ما // چی میکشیم تو سرزمین یخ نمیدونی چی میگذره تو قلب ما
ورس 2 (عرفان) :
شیش صبِ پیشونیمه از عرق خیس // پاشو پاشو بنویس بشه ورقه خیس نه ، از سانسور خبری نیس // حتی اگه سرو بزنی با تبر تیز سببه چیست // عوض مرحله زیست مگه دل خوشو جیبت پر آزادی نیست // تا وقتی فکرت تو حبس باشه آزادی نیس نسل سوختمونم برات آزاری نیستو // هی ، میگن موزیکامون بازاری نیس آخه از جنس ماتو هیچ بازاری نیستو // مثه شعرامون کالایی نیس چرا همه خوابن // آخه لالایی نیستو بابایی نیست که ببرت بالای (؟) // اینجا شک میکنی که شاید بالایی نیس برگ سبز (؟) به تپش نبضت // بیشتر دربیاری بیشتر بره رو قرضت این زندگی نداره ارزش // عمری چاه میکنی و آب نمیده هرگز اونجا میگن یادت رفت زبان فارسیت // اینجا یکی میبین تورو با (؟) دنیا میرونه و مائم سوار تاکسی // انگار قول دادیم بریم هر راهی که راست نیست لاشخورایی که رو تنشون یه روده راس نیست // چار فصل توی تیمت باشن یدونه پاس نیست دنیای دیوانه که شده برامون عادی // چار تا هوس کثیف چار تا رویای مادی همینه که کابوس میبینم // نابودم ، تو تابوت میشینم خودکارمو میکُشم آروم میگیرم // خالی میشم باز جون میگیرم نرم میکنه با دست و پنجه // اولین خاطرم سال شصت و پنجه که سوختمو شعله خاموش نمیشه // حالا میسوزه هرکی خورشیدو آغوش بگیره (2بار)
کروس (پیشرو) :
اگه اومدی سرزدی به منو // خنده دیدی تو سرزمین من بدون خنده ها ظاهر لحظهاست تو نمیدونی هر دقیقه منو ما // چی میکشیم تو سرزمین یخ نمیدونی چی میگذره تو قلب ما
