من امشب تا سحر خوابم نخواهد برد همه اندیشه‌ام اندیشه فرداست وجودم از تمنای تو سرشار است زمان در بستر شب خواب و بیدار است هوا آرام شب خاموش راه آسمان ها باز خیالم چون کبوترهای وحشی می‌کند پرواز رود آنجا که می‌بافتند کولی‌های جادو گیسوی شب را همان جاها که شب‌ها در رواق کهکشان‌ها عود می‌سوزند
همین فردای افسون ریز رویایی همین فردا که راه خواب من بسته است ای دل همین فردا که ما را روز دیدار است همین فردا که ما را روز آغوش و نوازش‌هاست
به هر سو چشم من رو می‌کند فرداست من آنجا چشم در راه توام ناگاه
ترا از دور می‌بینم که می‌آیی ترا از دور می‌بینم که می‌خندی ترا از دور می‌بینم که می‌خندی و می‌آیی
ترا در بازوان خویش خواهم دید سرشک اشتیاقم شبنم گلبرگ رخسار تو خواهد شد
تبسم‌های شیرین تو را با بوسه خواهم چید وگر بختم کند یاری در آغوش تو ای افسوس.
