Lyrics of Shabaneh Ahmad Shamloo
میان ِ خورشیدهای ِ همیشه
زیبائی‌ی ِ تو
لنگری‌ست ــ
خورشیدی که
از سپیده‌دم ِ همه ستاره‌گان
بی‌نیازم می‌کند.
نگاه‌ات
شکست ِ ستم‌گری‌ست ــ
نگاهی که عریانی‌ی ِ روح ِ مرا
از مِهر
جامه‌ئی کرد
بدان‌سان که کنون‌ام
شب ِ بی‌روزن ِ هرگز
چنان نماید که کنایتی طنزآلود بوده است.
و چشمان‌ات با من گفتند
که فردا
روز ِ دیگری‌ست ــ
آنک چشمانی که خمیرْمایه‌ی ِ مِهر است!
وینک مِهر ِ تو:
نبردْافزاری
تا با تقدیر ِ خویش پنجه در پنجه کنم.
[]
آفتاب را در فراسوهای ِ افق پنداشته بودم.
به جز عزیمت ِ نا به هنگام‌ام گزیری نبود
چنین انگاشته بودم.
آیدا فسخ ِ عزیمت ِ جاودانه بود.
[]
میان ِ آفتاب‌های ِ همیشه
زیبائی‌ی ِ تو
لنگری‌ست ــ
نگاه‌ات
شکست ِ ستم‌گری‌ست ــ
و چشمان‌ات با من گفتند
که فردا
روز ِ دیگری‌ست.
(از کتاب آیدا در آینه)
