وقتی چشات هوای گریه داره غم توی دلم قد دو صد هزاره نمی تونم غم تورو ببینم شادی برام گل توی شوره زاره بیا بریم به شهر آشنای پا بزاریم رو قهر و بی وفایی ما نباید مثل دوتا غریبه باز بخونیم ترانه جدایی نذار دل عاشق من تو حسرتت بمیره بیا که مرغ آرزو دوباره جون بگیره تو میدونی تنها ترین تنهایی زمونه دل منه که روز و شب به یاد تو می خونه شب که میشه چشمای من بیدارنو به یاد تو آروم آروم می بارن خاطره هات گل بوسه هات رو شونم همیشه موندگارن کاشکی می شد عطر تنت دوباره پر بکشی از اینجا تا ستاره داغ تنت فصل یخ و می سوزوند آخ که زمستون بی تو بی بهاره
