خسته و در به در شهر غمم شبم از هر جی شبه سیاه تره زندکی زندون سرد کینه هاست رو دلم زخم هزار تا خنجره جی می شی اون دستای کوجیک و کرم رو سرم یست نوازش می کشید بستر تنهایی و سرد منو بوسه کرمی به اتش میکشید جی میشی تو خونه کوجیک من غنجه های کل غم وا نمی شد جی میشد هیجکسی تنهام نمی زاشت جز خدا هیجکسی تنها نمی شد
