سوگند به دلهای شکسته سوگند به خون جگرم سوگند بر اشک یتیمان سوگند به شیر مادرم که عشق تو از دل غمینم هرگز هرگز نرود که مهرت از سینه حزینم هرگز هرگز نرود تو بلای منیتو دوای منی به تو عرش کبریا سوگند که به مذهب عشق تو خدای منی به خداوندی خدا سوگند که عشق تو از دل غمینم هرگز هرگز نرود که مهرت از سینه حزینم هرگز هرگز نرود خون بگرید الهی هر شب آنکه ما را زهم جدا کرد شمع عمرش بسوزد هر شب که وجود مرا فنا کرد دلش از قصه چون شود جانش به لب آیدغمش فزون گردد آنکه قلب بلا کشم را به وجود تو مبتلا کرد شمع جان سوز عاشقانه منم نغمه پرداز شاعرانه منم عاقبت عاشقانه می میرم با غمی جاودانه می میرم از دیار غمت رها چو منم شمع جانسوز این ترانه منم عاقبت عاشقانه می میرم با غمی جاودانه می میرم که عشقت از این دل غمینم هرگز هرگز نرود که مهرت از سینه حزینم هرگز هرگز نرود
