گر گرفتم عاقبت از آتشت ای نازنین تا به کی در حسرت دیدار تو شیرین ترین تا به کی در حسرت دیدار تو مانم بگو پس چرا حرفت نگویی ای عزیز ما
من کجا و تو کجا من صدا و تو خدا با توام دردآشنا بر غریبی آشنا
یاد آن شاعر فرزانه که گفت عاشقی یعنی دچار فکر کنم فکر کنم فکر کنم شدم دچار به سراغ من اگر می آیی نرم و آهسته بیا مبادا مبادا ترک بردارد چینی نازک تنهایی من
