در سکوتم زدی فریاد به حضورت کردم عادت اما بردی منو از یاد (2) تو منو تکیده کردی رنگمو پریده کردی تو سکوتمو شکستی پشتمو خمیده کردی تو خطای باور من تو شکست آخر من تو سرود نیمه کاره در میون دفتر من(2) تو میگفتی خوش کلامی خوش سلوکی خوش مرامی اینه اون مرام خوبت نه سرودی نه پیامی تو میگفتی جون پناهی میبینم که رو سیاهی من فدایه رفاقت تو رفیق نیمه راهی تو رفیق نیمه راهی
