در کنج دلم عشق کسی خانه ندارد کس جای در این خانه ویرانه ندارد دل را به کف هر که نهم باز پس آرد کس تاب نگهداری دیوانه ندارد در انجمن عقل فروشان ننهم پای دیوانه سر صحبت فرزانه ندارد تا چند کنی قصه ز اسکندر و دارا ده روزه عمر اینهمه افسانه ندارد از شاه و گدا هر که در این میکده ره یافت جز خون دل خویش به پیمانه ندارد جان اسیرم بسته بندت صید کمندت بی تو ز جان گذرم ز جهان گذرم از من چون میگذری ز چه رو سوی ما نگهی نکنی نگهی ز وفا به رهی نکنی ببری جان و دل اما نام عاشق نبری
