ای پریچهره بگو چرا نهان شدی ترک من گفتی چه آتشی به جان زدی روز و شب گریم به یاد خاطرات تو راحت جان تو بودی عشق پنهان تو بودی روزگاری دل به دام تو فتاده بود همدم شب هام رباب و جام و باده بود همچون پروانه به گرد شمع رو به تو جام دل شعله ور بود گریه ها تا سحر بود ناگهان بهاران خزان شد چهره ات ز دیده نهان شد ناگهان بهاران خزان شد چهره ات ز دیده نهان شد ابر چشمم خون فشان شد غم عشقت آتش به جان شد ماه من ماه من ای پریچهره بگو چرا نهان شدی ترک من گفتی چه آتشی به جان زدی روز و شب گریم به یاد خاطرات تو راحت جان تو بودی عشق پنهان تو بودی روزگاری دل به دام تو فتاده بود همدم شب هام رباب و جام و باده بود همچون پروانه به گرد شمع رو به تو جام دل شعله ور بود گریه ها تا سحر بود
