هر بار حرف می‌زنی
میگی تهران می‌بینمت
روزهایی که نیستم
دیگه تکرار نمیشن حیف
(صبح بخیر)
دوستام میگن بس کن
دیگه امسال می‌گیرنت
رفتم برا پرواز
مهم نیستش
چی میگن هی
آره می‌دونم
که اینجا شهر منه
گفتیم کوتاهه
تیر تا شهریورش
خر تو خر نی
هیچ جا، سر تا سرش
مثل تهران، ردی مرد و زنش
ویو دم بام
داف کیوت فن ما
آره نیو بالانس پاشه
میگی کی اومده ها؟
لندن، نیویورک، برلین، پاریس
هیچ جا، این انرژی اینجا نیست
آره، می‌دونن بهترین جان از
اَنتلک‌های کریم خان
تا پلنگ‌ها پشت سانتافه
دنبال پارکینگ کنارسام کافه
آره، شب برنامه‌ست
نصف خونه‌هاش
عوض میشه
زودتر از اسم کوچه‌هاش
روزی که با زمین یکی شدم
می‌خوام اینجا باشه
آخرین اپیزودم، چون
