Lyrics of Track 18 Ahmad Shamloo

مجال
بی رحمانه اندک بود و
واقعه
سخت
نامنتظر.

از بهار
حظّ تماشایی نچشیدم،
که قفس
باغ را پژمرده می کند.

□

از آفتاب و نفس
چنان بریده خواهم شد
که لب از بوسه ی ناسیراب.

برهنه
بگو برهنه به خاکم کنند
سراپا برهنه
بدان گونه که عشق را نماز می بریم، -
که بی شایبه ی حجابی
با خاک
عاشقانه
در آمیختن می خواهم.


1352