جاده ها بارونی هستن ، راه یک نفر رو بستند پاهام از بس که نرفتن ، همیشه خسته ی خسته اند حریر اشک رو شونه کن از پلک هر ستاره ای چشمک بزن به موندنت ، تو که پر از خاطره ای
بارون عشق نشسته باز رو لب جاده مثل من منتظرم پر بکشی از آسمون تا دل من زندگی ساده می گذره ، از من و تو به سختی یه قدم بهت رسیدم ، وقتی تو همیشه رفتی
جاده از جایی شروع شد که تو رو دیگه ندیدم وقتی از خش خش برگ ها ، غم پاییز رو شنیدم تن فرداهامو بوسید ، لب سرد بی تو بودن رفت و گفت که دیره فردا ، واسه تو به من رسوندن
هنوزم می گذره دیروز ، هر روز از روزهای دلگیر یاد اون نگاه نم دار ، بین بوسه های تقدیر دور شدی از دور چشمام ، زیر نم نمای این درد بی تفاوت پر کشیدی ، وقتی عشق چشاشو وا کرد
جاده ها بارونی هستن ، راه یک نفر رو بستند پاهام از بس که نرفتن ، همیشه خسته ی خسته اند زندگی ساده می گذره ، از من و تو به سختی یه قدم بهت رسیدم ، وقتی تو همیشه رفتی
