یه روزه پاییزی دلت ، دلمو گذاشت و رفت عهد و پیمون و شکست ، رفت و از ابرا گذشت هی می گفتم با خودم ، دوباره میای پیشم با خیال خام دل ، منتظر به راهت نشست چه بی وفایی اما هنوز عزیز جونی برام تو جاده ی خاطره هام تنها نشونی برام نذار که بی تو ، توی غصه ها بمیرم نذار که شوخی هات رو من دل بگیرم
نمی تونم که با تو غریبه باشم نمی تونم تسلیم این زمونه باشم واسه تو چه بی قرارم ، خبر نداری داره می میره دلم ، باور نداری
