یکی بود یکی نبود یکی بود یکی نبود زیر گنبد کبود یه عروسک قشنگ نشسته بودش ابروهاش مثل کمون زیر سقف آسمون چشماشُ به راه قصه دوخته بودش اون عروسک عاشقه یا تو اونکه فرقی نداره با تو دست رو دست گذاشتیُ موندی که یکی بفهمه حرفاتُ تو همون عروسکی که با حرف الکی منُ مثل سایه دنبالت کشوندی گفتی با تو صادقم گفتی خیلی عاشقم اما عاشق نبودی پیشم نموندی من دیگه غریبه ام با تو فاصله داره دلم تا تو دست رو دست گذاشتیُ موندی یکی باور کنه حرفاتُ عروسک جون نداره سروسامون نداره تا کجا می تونه چشم به راه بمونه خیلی وقته بی صداس انگار از دنیا جداس تو دلش گلایه داره از زمونه تویی که دل نداری منُ تنها می ذاری تو سینه ت به جای دل یه تیکه سنگ داری من که حرفی ندارم باز بگو دوست دارم هنوزم قشنگِ این دروغ تکراری من دیگه غریبه ام با تو فاصله داره دلم تا تو دست رو دست گذاشتیُ موندی یکی باور کنه حرفاتُ
