گل دل فریب سرخ باغ من ، پس بوی گلبرگ تو کو عشق من چیزی بگو ، قلبی بسوز ، چشم به من خسته بدوز تا نسیم سرد شب از ساقه ی تو می وزه به صورتم من هنوز دیوونتم ، بی من نمیر، عشق من پاییز نگیر (عشق من پاییز نگیر،عشق من پاییز نگیر،عشق من پاییز نگیر) گاهی از دوری من ، آهی سر کن گل من گاهی بیدار بمون تا صبح با خیال من گاهی از دوری من ، دلتنگی کن مثل من با عطر خوش نفست ، شعری بگو واسه من گل دل فریب سرخ باغ من ، پس بوی گلبرگ تو کو عشق من چیزی بگو ، قلبی بسوز ، چشم به من خسته بدوز شبنم زلال چشمه ی چشت ، گونه های پر خواهشت واسه من آرامشه ، بارون نبار ، عشق من تنهام نذار (تنهام نذار)
کودکی کردیم من و تو ، توی باغ کهنه و پیر تازگی نداره این فصل ، فصل پاییز فراگیر نه درخت ، نه برگ ، نه ریشه ، شیفته ی سنگ و همیشه گل دل فریب من تا نه به قانونه همیشه گل دل فریب سرخ باغ من ، پس بوی گلبرگ تو کو عشق من چیزی بگو ، قلبی بسوز ، چشم به من خسته بدوز به جنون کشیده قحطی نفس از رنج موندن تو قفس زنگ دل فریب خنده های تو ، میوه ی رسیده نو (رسیده نو) گاهی از دوری من ، آهی سر کن گل من گاهی بیدار بمون تا صبح با خیال من گاهی از دوری من ، دلتنگی کن مثل من با عطر خوش نفست ، شعری بگو واسه من دل هیچ کسی برای باغ ما هرگز نمی سوزه گلم بند تنهایی من بی بوی تو هرگز نمی پوسه گلم تا نسیم سرد شب از ساقه ی تو می وزه به صورتم من هنوز دیوونتم ، بی من نمیر ، عشق من پاییز نگیر (عشق من پاییز نگیر)
