همه برمیگردن از هرجا که باشند شبها توی خونه هاشون حتی اون کبوترا .. میان غروبها.. توی آشیونه هاشون منم اون غریب وتنها.. که یک آشیون ندارم یک ستاره ام به شبها.. توی آسمون ندارم ای دریغا اشک سرد روزگارم بیقرارم بیقرارم بیقرارم چه کنه دلی که تنهاست.. توی شهر خود غریبه دلی که از محبت .. توی دنیا بی نصیبه منم اون غریب وتنها.. که یک آشیون ندارم یک ستاره ام به شبها.. توی آسمون ندارم ای دریغا اشک سرد روزگارم بیقرارم بیقرارم بیقرارم همه برمیگردن از هرجا که باشند شبها توی خونه هاشون حتی اون کبوترا .. میان غروبها.. توی آشیونه هاشون منم اون غریب وتنها.. که یک آشیون ندارم یک ستاره ام به شبها.. توی آسمون ندارم ای دریغا اشک سرد روزگارم بیقرارم بیقرارم بیقرارم
