هنگام می ووقت گل و گلشن جانم گلشن خدا گشته چمن شد در بار بهاریخالی از زاغ و جانم زاغ و خدا زاغ و زغن شد از ابر کرم خطه ری رشک خطن شد دل سنگا چو منمرغ جانم مرغ قفسبهر وطن شد چه کج رفتاری ای چرخ چه بدکرداری ای چرخ سر کین داری ای چرخ نه دین داری نه ایین داری نه ایین داری ای چرخ از خون جوانان وطن لاله جانم لالهخدا لاله دمیده از ماتم سرو قد چون سرو و جانم سروو خدا برگا خمیده در سایه گلبلبل از این غصه خزیده گل بی تو چومن در غم جانم در غم خدا جامه دریده چه کج رفتاری ای چرخ چه بدکرداری ای چرخ سر کین داری ای چرخ نه ایین داری نه ایین داری نه ایین داری ای چرخ
