کاش می شد با تو باشم باز می شد عاشق بشم توی آینه ی نگات تا همیشه دیده شم اما تو رفتی نموندی کلبه ی عشقو سوزوندی مرغک عشق دلم رو تو زدی با سنگ پروندی
افسوس،افسوس می خواد همیشه تنهاشه افسوس،افسوس نمی خواد با تو دل واشه
ای فصل بهارم،نگارم برام مونس و یارم چرا رفتی نموندی غرورمو شکوندی چرا قصه ی عشقو تو از نگام نخوندی تو شدی بهار من دارم و ندار من تو هجوم بی کسی مونس تو یار من اما رفتی تو همیشه روزگار من چی می شه دیگه این یادم می مونه با یه گل بهار نمی شه
افسوس،افسوس می خواد همیشه تنهاشه افسوس،افسوس نمی خواد با تو دل واشه
ای فصل بهارم،نگارم برام مونس و یارم چرا رفتی نموندی غرورمو شکوندی چرا قصه ی عشقو تو از نگام نخوندی