الهی بمیرم که دیگر بدونی کجایم بدونی ز عالم جدایم الهی بمیرم نخنده به چشمت نگاهی نمونه نگاهت به راهی نگیری تو جامی ز هر دستی ننوشی می از دست هر مستی تا نمونه در اون دل دگر هوسی تا نریزه به پایت سرشک کسی تا نبینی دگر گریه های مرا تا ندونه کسی ماجرای مرا الهی الهی هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق ثبت است بر جریده ی عالم دوام ما این منم که هرگز نمی برم ازدلم خیال تو را دمی کی دهم غمت را به عالمی این منم که دیوونه ی توام با دلی که رسوای عالمه خون و تار و پودش پر از غمه
