تنگ غروب پاییزه رنگ هوا گرگ و میشه ای خدا این دل کی امشب از غم و غصه وا میشه شب سر راهه باز دیگه دیره آفتاب از کنج افق داره میره آسمون باز با چراغ ستاره انتظار من ? داره اون که رفته دیگه بر نمی گرده شاید تو قلب کسی خونه کرده او مهتاب شبونم بود او ارامش جونم بود او رنگ گل مینا بود همراز من تنهابود شب سر راهه باز دیگه دیره آفتاب از کنج افق داره میره آسمون باز با چراغ ستاره انتظار من ? داره اون که رفته دیگه بر نمی گرده شاید تو قلب کسی خونه کرده.
