ای خسرو خوب ، ای خسرو خوبان نظری ، سوی گدا کن ، حبیب من رحمی به من ، رحمی به منِ دل شده ی بی سروپا کن ، یار رحمی به منِ دل شده ی بی سروپا ، بی سروپا ، بی سروپا کن رحمی به منِ دل شده ی بی سروپا کن ، بی سروپا کن
ز دستِ یارم چه ها کشیدم ، به جز جفایش وفا ندیدم نه همزبانی ، که یک زمانی ، به او بگویم ، غمِ نهانی نه اهلِ دردی ، نه غمگساری ، ز من بپرسد ، غمِ که داری رحمی به منِ دل شده ی بی سروپا ، بی سروپاکن
