شبی که آوای نِی تو شنیـــــــدمچو آهوی تشنــه پی تو دویدم دوان دوان تا لب چشمه رسیـدم نشانه ای از نی و نغمه ندیدم تو اِی پری کجایی که رخ نمی نمایی از آن بهشت پنهان دری نمی گشـایی
من همه شب پی تو گشتـــه اماز مَه و مهر نشان گرفتــه ام بوی تو را ز گـل شنیــــــده ام دامن گـل از آن گرفتـــــه ام تو اِی پری کجایی که رخ نمی نمایی از آن بهشت پنهان دری نمی گشـایی
دِل من سرگشتـــــــۀ توست نفسم آغشتــــــــــۀ توست بباغ رویا ها چو گلت بویمدر آب و آئینه چو مَهت جویم تو اِی پری کجایی که رخ نمی نمایی
در این شب یلدا ز پی ات پویمبه خواب و بیداری سخنت گویم تو اِی پری کجایی که رخ نمی نمایی
مَه و ستاره درد من میــــدانند که همچو من پی تو سرگردانند شبی کنار چشمــــــه پیدا شومیان اشــک من چو گــل واشـو تو اِی پری کجایی که رخ نمی نمایی
