همچو روزگار هجرانی یا شب سیاه طوفانی محنت آری و پریشانی ای دو روزه جوانی همچو روزگار هجرانی یا شب سیاه طوفانی محنت آری و پریشانی ای دو روزه جوانی شراره هایی تو بر فروزی که خرمن جان من بسوزی مرا تو رد کردی به دامعشق و آرزویی به روز و شب سوزم به داغ عشق آرزویی ز شهر شیدایی فغان و مویه گر بر آری تو ای جوانی به جز بلا برای من چه داری چو از بلایت ای جوانی شدم اسیر ناتوانی دگر نیایی و نمانی تو روزگار سوز و دردی چه ها که با دلم نکردی مرا چه غم که برنگردی به شوق آن مه رو به شوق آن گیسو دمی زپا ننشستم ز دست من رفت آن گلی که در راهش تو رفته ای از دستم همچو روزگار هجرانی یا شب سیاه طوفانی محنت آوری و پریشانی ای دو روزه جوانی ای دو روزه جوانی
